7. Οι Σύγχρονες τάσεις των εφαρμογών της Τεχνητής Νοημοσύνης στην Εκπαίδευση.

Τα τελευταία χρόνια, οι εφαρμογές της τεχνητής νοημοσύνης στην εκπαίδευση ποικίλουν. Πλέον υπάρχουν πολλές διαφορετικές προσεγγίσεις και η κατάσταση δεν είναι όπως πρίν από μερικά χρόνια που τα Ε.Δ.Σ κυριαρχούσαν στις εφαρμογές της τεχνητής νοημοσύνης στην εκπαίδευση. Αυτές οι νέες τάσεις αποτελούν παράδειγμα για τις διαφορετικές αντιδράσεις που προκάλεσαν οι δυσκολίες που αντιμετωπίστηκαν στην ανάπτυξη των πρώτων Ε.Δ.Σ. Γενικά, κάποιες σύγχρονες έρευνες προσπαθούν να βελτιώσουν την μέθοδο καθοδήγησης στην διδασκαλία, ενώ άλλες εργασίες στρέφονται στην ανακάλυψη νέων μεθόδων διδασκαλίας και διαδικασιών μάθησης. Την ίδια στιγμή νέες εργασίες εστιάζουν στην προσπάθεια επέκτασης των στόχων και των αποτελεσμάτων συστημάτων που βασίζονται στην τεχνητή νοημοσύνη και χρησιμοποιούνται στην εκπαίδευση. Στα πλαίσια αυτής της εργασίας θα εστιάσουμε την προσοχή μας σε θέματα που αφορούν τις σύγχρονες τάσεις στην ανάπτυξη Ε.Δ.Σ.

7.1 Συνεχής ανάπτυξη των Ε.Δ.Σ.

Σημαντική δουλειά συνεχίζει να γίνεται στα πλαίσια των Ε.Δ.Σ. Διαφορετικές ομάδες προσπαθούν να βελτιώσουν τα διάφορα τμήματα των Ε.Δ.Σ., να αναπτύξουν νέες εφαρμογές και να κάνουν πιο οικονομική την υλοποίηση τούς. Ο προσανατολισμός αυτής της έρευνας είναι να επαυξήσει τα αποτελέσματα και τους στόχους των διαδικασιών μάθησης, είτε βελτιώνοντας την ποιότητα της καθοδήγησης για τους τομείς που καλύπτονται από τα υπάρχοντα συστήματα, είτε επεκτείνοντας τα θέματα που αποτελούν αντικείμενα διδασκαλίας.

7.1.1 Κάλυψη νέων περιοχών γνώσης

Ενώ πολλά πρόσφατα Ε.Δ.Σ εστίαζαν κυρίως σε απλά θέματα όπως μαθηματικά γυμνασίου, σύγχρονα Ε.Δ.Σ. έχουν αναπτυχθεί για πιο προηγμένα θέματα στα μαθηματικά και σε άλλες θετικές επιστήμες. Έμπειρα Διδακτικά Συστήματα έχουν επίσης αναπτυχθεί και για άλλους τομείς εκτός από τα μαθηματικά, όπως η ιστορία και οι κοινωνικές επιστήμες. Οι Bruneau, Chambreuil, Chanier, Dulin, Lotin και Nehemie (1991) περιέγραψαν τη σχεδίαση ενός καθοδηγητή για διάβασμα. Οι Frederiksen, Dolin, DeCary και Edmond (1991) ανέπτυξαν ένα σύστημα για εκμάθηση γλωσσών. Παρόμοια Ε.Δ.Σ. παρουσιάζουν μια ποικιλία πέρα από τα προγράμματα σπουδών των σχολείων σε θέματα επαγελματικής εκπαίδευσης.

7.1.2 Εμπλουτισμός των συστημάτων ειδίκευσης, των μοντέλων μαθητών και των παιδαγωγικών μοντέλων.

Εκτός από την εξειδίκευση των Ε.Δ.Σ. σε νέους τομείς, επιχειρείται και ένας εμπλουτισμός των Ε.Δ.Σ. ανάμεσα σε διάφορους τομείς, βελτιώνοντας τον τρόπο συλλογισμού των συστημάτων ειδίκευσης (Μοντέλο Ειδικού), τον τρόπο ανάπτυξης και χρησιμοποίησης των μοντέλων των μαθητών καθώς επίσης και την διάμορφωση των παιδαγωγικών επεμβάσεων. Στα πιο πρόσφτατα Ε.Δ.Σ. η αντίδραση τους (καθοδηγητική ανάδραση) σε λάθη και δυσκολίες του μαθητή ήταν συνήθως μια διαδικασία που εξαρτόταν από το λάθος και μόνο. Έτσι ένας μαθητής που έκανε το ίδιο λάθος δέκα φορές, θα έπερνε την ίδια ανάδραση κάθε φορά. Τώρα όμως πολλά Ε.Δ.Σ μπορούν να λαμβάνουν υπόψην τους διάφορους παράγοντες για την δημιουργία κατάλληλης ανάδρασης, όπως είναι τα προηγούμενα λάθη ή επιτυχίες του μαθητή.

7.1.3 Βελτίωση των διεπιφανειών χρήσης

Μια προσπάθεια βελτίωσης της απόδοσης των Ε.Δ.Σ. κινείται προς την κατεύθηνση της ανάπτυξης καλύτερων γραφικών διεπιφανειών χρήσης, διατηρώντας την υπόλοιπη δομή του συστήματος αμετάβλητη. Η προσπάθεια αυτή υποκινείται από την αντίληψη ότι η απλούστερη επικοινωνία ανάμεσα στο σύστημα και το μαθητή, ο εμπλουτισμός των διαλόγων και ο γραφικός τρόπος επεξηγήσεων μπορούν να επαυξήσουν την απόδοση των Ε.Δ.Σ. στις διαδικασίες μάθησης. Παράδειγμα αποδοτικής χρήσης γραφικής διεπειφάνειας χρήσης είναι το σύστημα GIL, μια έκδοση του συστήματος Lisp tutor με γραφική διεπιφάνεια χρήσης. Η σύγκριση του GIL με το σύστημα Lisp tutor που δεν διαθέτει γραφική διεπιφάνεια χρήσης απέδειξε ότι η εισαγωγή της γραφικής διεπιφάνειας χρήσης βελτίωσε θεαματικά την απόδοση του συστήματος.

Πρέπει να σημειώσουμε ότι βραχυπρόθεσμα η βελτίωση των διεπιφανειών χρήσης μπορεί να συμβάλει στην βελτίωση της απόδοσης των Ε.Δ.Σ. περισότερο απ' ότι ο εμπλουτισμός του συστήματοτος με περισότερη ευφυία. Αυτό δεν σημαίνει ότι η γνώση του Ε.Δ.Σ. δεν είναι σημαντική στην διαδικασία διδασκαλίας. Αντίθετα η προέλευση των Ε.Δ.Σ. από την τεχνητή νοημοσύνη και τις γνωστικές επιστήμες έχει σαν αποτέλεσμα τα Ε.Δ.Σ. να εστιάζουν κυρίως στη σημασία της γνώσης του δασκάλου, τόσο για το αντικείμενο που διδάσκει όσο και για τους διδασκόμενους. Οι αποδοτικές διεπιφάνειες χρήσεις μπορεί να είναι τόσο κρισιμοι παράγοντες για την διαδικασία της διδασκαλίας και τη μάθησης, όσο και η υψηλή ποιότητα γνώσης, αφού κάθε ένας από αυτούς τους παράγοντες αντιμετωπίζει από διαφορετική πλευρά το πρόβλημα.


Περιεχόμενα, αρχική, προηγούμενη, επόμενη σελίδα.